บอกตามตรงเลยว่า ตอนเห็นข่าวว่า Good Morning Call หรือ “อรุณสวัสดิ์ส่งรักมาทักทาย” กำลังจะกลายเป็น Live Action จาก Facebook Bongkoch แทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเองเลยทีเดียว เพราะเรื่องนี้มันช่างเก่าจนไม่คิดจะมีผู้จัดที่ไหนจับมาปัดฝุ่นจับมาทำ Live Action อีก ... ตอนนั้นถึงกับกด Like ให้คอมเมนท์หนึ่งรัวๆ ว่า “อ่านตอน 14 ไม่คิดว่าจะมาเป็นละครเอาตอนใกล้ 30” (บอกอายุกันเลยทีเดียว)
Good Morning Call เป็นผลงานของ Yue Takasuka ตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสาร Ribon สำนักพิมพ์ Shueisha ปี 1997 (พ.ศ. 2540) และออกเป็นรวมเล่มมาทั้งหมด 11 เล่มจบ ฉบับภาษาไทยจัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์บงกช วางจำหน่ายช่วงประมาณปี พ.ศ. 2543 ถือว่าเป็นการ์ตูนผู้หญิงเรื่องหนึ่งที่เติบโตมากับคอการ์ตูนวัยรุ่นยุค 90 อย่างเรา และอาจเป็นการ์ตูนผู้หญิงเรื่องแรกๆ ที่เริ่มอ่านก็เป็นได้ สำหรับเราเรื่องนี้กระแสอาจจะไม่ได้หวือหวาเท่าจังหวะร็อคฯ การ์ตูนผู้หญิงอีกหนึ่งเรื่องในยุคนั้น แต่ถ้าใครได้อ่านแล้วก็ชอบ และก็ยกให้เป็นหนึ่งในการ์ตูนในดวงใจไม่น้อยเช่นกัน
เรื่องย่อ
“โยชิคาว่า นาโอะ” สาวน้อยวัย 15 ตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตในเมืองตามลำพัง เพราะไม่อยากตามไปอยู่กับพ่อแม่ที่ต้องย้ายไปทำงานต่างจังหวัด แต่ดันโชคร้าย เมื่อเธอโดนบริษัทจัดหาที่อยู่โกงจนทำให้ต้องมาอยู่อาศัยกับผู้ชายที่เธอไม่รู้จัก นั่นคือ เทพบุตรสุดหล่อของโรงเรียน “อุเอฮาระ ฮิซาชิ”เพื่อนร่วมชั้นของเธอ
เริ่มต้นทั้งสองคน ก็ไม่ได้อยากจะอยู่ร่วมบ้านกันสักเท่าไร แต่ทั้งนาโอะ และฮิซาชิ ต่างก็ต้องการที่จะใช้ชีวิตแยกออกมาจากครอบครัว บวกกับสภาพห้อง ทำเล และสถานะทางการเงิน ทำให้ทั้งคู่ตกลงที่จะหารค่าเช่าและอยู่ร่วมกันไปจนกว่าจะเรียนจบ โดยสัญญาว่าจะไม่บอกเรื่องนี้ให้ใครรู้
จากที่คิดว่าจะต่างคนต่างอยู่ อยู่กันไปกันมาทั้งคู่ก็เริ่มเปิดใจให้แก่กัน แถมนาโอะยังต้องจับพลัดจับผลูมาเป็นแฟนปลอมๆ ของฮิซาชิ งานนี้แฟนปลอมๆ จะกลายแฟนตัวจริงได้ยังไง ต้องไปติดตามอ่านกันค่ะ
ความผูกพันที่อาจนำมาซึ่งความรัก...
Good Morning Call ยังคงเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ใช้พล็อตแบบพื้นฐานของการ์ตูนผู้หญิง คือ การพบพานของหนุ่มฮอตกับสาวธรรมดา และเหตุที่ชาย – หญิงต้องมาร่วมบ้านเดียวกัน แต่จุดเริ่มต้นและความสัมพันธ์ของตัวละครที่แสนเรียบง่ายนั้นเกิดมาเสน่ห์อย่างไม่น่าเชื่อ
พระเอกเป็นถึงหนุ่มสุดป๊อปของโรงเรียนที่สาวๆ หลายคนหลงใหล แต่ไม่ใช่คนสุงสิงกับใคร จึงดูลึกลับเข้าถึงได้ยาก อีกด้านหนึ่งนางเอกก็เป็นสาวใสๆ ที่ใช้ชีวิตแสนเรียบง่าย ไม่ได้ประสีประสาเรื่องความรัก ทั้งสองคนจึงไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัว เมื่อมาเจอกันก็ต้องเริ่มมาทำความรู้จักกันใหม่โดยที่ไม่ได้มีความรู้สึกใดๆ ต่อกัน จึงดูเป็นเรื่องแปลกสำหรับเราที่ไม่ได้เห็นฉากนางเอกวี้ด ว้าย วีน โวยวาย ทำซึนใส่พระเอก แต่กลับเป็นคนให้ข้อเสนอการอยู่ร่วมกันกับพระเอกอย่างง่ายๆ จนพระเอกอึ้ง แม้ว่าอยู่กันมาไม่กี่วันทั้งคู่จะเริ่มมีปัญหากัน แต่มันก็เป็นเหมือนปัญหาเล็กๆ ของคนในครอบครัว เช่น เรื่องไม่แบ่งของกิน หรือการรู้สึกว่าเพื่อนร่วมบ้านตัวเองช่างงี่เง่าเหลือเกิน แต่เมื่อทั้งคู่ได้ทำความรู้จักกัน ทั้งนาโอะและอุเอฮาระต่างพยายามทำความเข้าใจ และดูแลกันและกัน จนในที่สุดความรู้สึกของทั้งคู่ก็ต่างเปลี่ยนไปโดยที่ต่างฝ่ายต่างไม่รู้ตัว
สิ่งหนึ่งที่น่าจะมีส่วนสำคัญที่ทำให้เรื่องนี้มีเสน่ห์ คือ การให้อารมณ์ชวนฝันแต่มีความเรียลลิสติกที่รู้สึกว่าสัมผัสได้อยู่ เรารู้สึกได้ว่า คนแบนนี้มีนะ เหตุการณ์แบบนี้ก็อาจมีโอกาสเกิดขึ้นได้นะ ความสัมพันธ์ของชายที่มีรักแรกที่เจ็บปวดแต่ต้องซ่อนไว้ กับสาวน้อยผู้แสนซื่อ ที่แม้จะรู้ตัวว่ามีความรักแต่ก็ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร ถึงบางตอนนางเอกจะดูเบลอเกินหรือเยอะเกินจนน่าหงุดหงิดก็ตาม แต่ก็มีความลงตัวในเรื่องของความโรแมนติกที่ ไม่ได้เวอร์วังฟินปรี๊ดปรอทแตกภายใน ตอนเดียวแต่เรื่องราวกับใสๆ และค่อยเป็นค่อยไป พัฒนาความสัมพันธ์ และความคิดความอ่านของตัวละคร รวมถึงมุมมองความรักที่เปลี่ยนไปหลังจากคบกันไปสักระยะหนึ่งที่ทำให้เรื่องนี้ดูมีอะไรไปจนถึงตอนจบ อีกทั้งยังสามารถต่อยอดไปถึงภาคต่อใน Good Morning Kiss ที่เป็นเรื่องของทั้งสองคนในช่วงที่เรียนมหาวิทยาลัยแล้วก็ยังดูน่าติดตาม
ผ่านไปหลายสิบปี กับการกลับมาอีกครั้ง...
หลังจากการ์ตูนจบไปเมื่อ 2002 (พ.ศ. 2545) จนแทบจะลืมไปแล้ว ใครจะคิดล่ะว่าเรื่องนี้จะกลับมาอีกครั้ง ในเวอร์ชั่น Live Action โดยการร่วมมือกันระหว่าง Fuji TV และ NetFlix (Worldwide) นำแสดงโดย Fukuhara Haruka (รับบทเป็น Yoshikawa Nao) และ Shunya Shiraishi (รับบทเป็น Uehara Hisashi)
Live Action ได้มีการสร้างความแตกต่างไปจากมังงะเล็กน้อย เริ่มจากการขยับให้พระเอก – นางเอกอยู่ ม.ปลาย ในขณะที่มังงะ เรื่องราวจะอยู่ที่ช่วงประมาณ ม.3 - ม.4 แต่เนื้อหาหรือฉากสำคัญๆ ยังคงไว้ (ซึ่งเราก็คิดว่าการเซ็ตให้อยู่ ม.ปลายน่าจะดีกว่า)
นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มตัวละครอย่างไดจิ รุ่นพี่ที่โรงเรียนที่เปรียบเหมือนเพื่อนวัยเด็กของนาโอะ เข้ามาเป็นศัตรูหัวใจ ให้ประเด็นความรักมีความดราม่าขึ้นมามากขึ้น ซึ่งก็แน่นอนว่าบทบาทของรุ่นพี่ไดจิก็ต้องมาแนวพี่ชายที่แสนดี พระรองน้ำใจงามอย่างแน่นอน แต่การมีไดจิสำหรับเราก็มีทั้งเรื่องดีและไม่ดี เรื่องดีคือ มันมีความแปลกใหม่ เข้ามาแต่ไม่ได้ทำให้เรื่องเดิมผิดเพี้ยนไปนัก ทำให้ดูมีสีสันที่แปลกใหม่ แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าพล็อตพระเอกมาดนิ่ง กับพระรองผู้อบอุ่น มันจะเกลื่อนไปสำหรับละครรักโรแมนติกที่เห็นในปัจจุบันรึเปล่า เพราะเนื้อเรื่องในมังงะเดิมทีความสัมพันธ์ ความรักก็ไม่ได้ยุ่งเหยิง วุ่นวาย ก็มีเสน่ห์ในตัวมันเอง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นตัวบทและการแสดงก็ทำได้ลื่นไหล และน่าติดตามมากระดับหนึ่ง เหมาะกับคนที่อยากหาเรื่องหวานๆ โรแมนติก ดูเพลินๆ ไม่ดราม่าหนักเกินไป
ดูไปดูมาก็เกิดอยากอ่าน Good Morning Kiss การ์ตูนภาคต่อของเรื่องนี้ :D
